- zgniecenie
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldezgniecenie"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zgniecenie{{/stl_39}}{{stl_41}} n (-a){{/stl_41}}{{stl_5}} MED{{/stl_5}}{{stl_7}} Quetschung{{/stl_7}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
СМЯТИЕ — местная деформация поверхности твёрдого тела в результате воздействия сосредоточенной сжимающей силы (Болгарский язык; Български) смачкване (Чешский язык; Čeština) otlačení (Немецкий язык; Deutsch) Pressung; Eindrückung (Венгерский язык; Magyar)… … Строительный словарь
implozja — ż I, DCMs. implozjazji; lm D. implozjazji (implozjazyj) 1. fiz. «gwałtowne zgniecenie naczynia próżniowego (np. kineskopu telewizyjnego) spowodowane ciśnieniem powietrza z zewnątrz» 2. jęz. «początkowy moment artykulacji spółgłosek zwartych» ‹z… … Słownik języka polskiego
tektura — ż IV, CMs. tekturaurze; lm D. tekturaur «gruby, wielowarstwowy papier otrzymywany głównie z surowców odpadkowych; arkusz, kawał takiego papieru» Pudełko, okładka z tektury. Podłożyć pod coś tekturę. ∆ Tektura falista «tektura, której wierzchnia… … Słownik języka polskiego
tłamsić — ndk VIa, tłamsićmszę, tłamsićsisz, tłamś, tłamsićsił, tłamsićmszony pot. «powodować pofałdowanie się, zgniecenie się czegoś, niszczyć coś przez gniecenie; gnieść, miąć, miętosić» Tłamsić w ręku pieniądze, czapkę. Dziecko tłamsiło kota. przen.… … Słownik języka polskiego